استان حاصلخيز گلستان يكي از زيباترين استانهاي ايران با مساحتي بالغ بر 6/203116 كيلومتر مربع در منتهي اليه جنوب شرق درياي خزر واقع شده است و حدود 3/1درصد مساحت كل كشور را شامل مي شود. گلستان در سال 1376 از مازندران منفك شده و از نظر مساحت بين استانها رتبه نوزدهم را داراست.
غالبا در استان گلستان منابع و انگيزه هاي لازم براي توسعه همه جانبه و پايدار وجود دارد، و با توجه به مطالبات و انتظارات مردم استان، توسعه، نياز اصلي اين منطقه به ظاهر سبز، اما محروم است. در اين ميان با يك مديريت پايدار و قوي مي توان در راه توسعه استان گام برداشت. اصولاً توسعه در همه زمينه ها براي استان ضروري است اما بايد ديد توسعه تا چه اندازه و در كدام قسمت استان اولويت دارد. اگر بحث توسعه براي منطقه اي بيش از مناطق ديگر روي دهد مطمئناً باز هم نمي توان استان را استاني توسعه يافته قلمداد كرد. نگاه توسعه اي موجب مي شود مسئولان به فكر برنامه ريزي و پيگيري كارها باشند و اين مديران هستند كه با مديريت توسعه اي خودشان مي توانند از حداقل امكانات و اعتبارات، بهره برداري كنند و اگر خداي ناكرده با مديريت ضعيف كوتاهي كنند موجب هدر رفتن اندك امكانات و اعتبارات موجود نيز خواهند شد.
اينك زنگ خطر به صدا در آمده است، به جاي اينكه توسعه صنعتي و كشاورزي استان گلستان را دربرگيرد متأسفانه توسعه آپارتمان و ساختمان سازي رو به رشد است، حال به چه قيمتي، خدا مي داند. استان اگر حاصلخيز است به جهت اراضي كشاورزي آن است، اگر زيبا است به جهت سرسبزي بخشهايي از آن است. اگر اين اراضي تبديل به كارخانجات و ساختمانهاي مسكوني شود و هر روز از هر گوشه اراضي كشاورزي روستاي جديد متولد شود و اراضي كشاورزي و حاصلخيز آن تبديل به مناطق مسكوني شود آيا باز هم مي توان استان را استاني حاصلخيز ذكر كرد؟
راستش را بخواهيد استان از سمت شمال رو به درياست و خواه ناخواه پيشروي دريا تأثيرات منفي خود را بر جاي خواهد گذاشت. از سمت غرب هم كه نمي توانيم در خاك استاني ديگر نفوذ كنيم. لذا اميدمان به جنوب و شرق استان است كه از سمت جنوب، كوير استان سمنان رو به پيشروي است و اگر مانع اين پيشروي نباشيم و حفظ جنگلهايمان را در اين سمت فراموش كنيم طولي نخواهد كشيد آب و هواي كويري استان سمنان برمنطقه سرسبز گلستان غلبه خواهد كرد و همين طور از سمت شرق كه پس از جنگل گلستان باز هم شاهد كوير و اراضي خشك و لم يزرع هستيم. پس در نتيجه استان گلستان در ميان آب و هواي كويري شرق و جنوب درياي شور مازندران به محاصره درآمده است و اگر مسئولان و مردم در مورد اين عوامل غافل باشند مطمئناً اين اراضي حاصلخيز را نيز از دست خواهيم داد.
تولد روستاهاي جديد در حاشيه جاده ها در بين اراضي حاصلخيز يكي از خطرها براي نابودي اراضي استان بشمار مي رود كه متأسفانه در طول سالهاي قبل بر تعداد اين روستاها افزوده شده و به نسبت آن از اراضي حاصلخيز كاسته شده است.
تحويل زمينهاي بزرگ آن هم در بهترين اراضي برخي شهرها به مردم در طول دهه60 جهت ساخت مسكن يكي ديگر از بزرگترين اشتباهات دولت وقت بوده كه نتوانست جوابگوي كامل نيازمندان به مسكن شود اين در صورتي است كه اگر بصورت حتي آپارتمانهاي سه طبقه در اختيار مردم قرار مي گرفت نه تنها فرهنگ آپارتمان نشيني گسترش مي يافت بلكه از بذل و بخشش اراضي بزرگ نيز جلوگيري به عمل مي آمد.
به عنوان مثال در شهرستان گنبد كاووس صدها هكتار از بهترين اراضي كشاورزي فقط در يك قسمت شهر با يك برنامه ريزي غلط از بين رفت. حال اگر اين اراضي به صورت آپارتماني احداث مي شد بيش از جمعيت شهر گنبد را مي توانست در خود جاي دهد. در حالي كه مسئولان مي توانستند اين ساخت و ساز را به طرف شمال شهر كه منطقه لم يزرع است سوق داده و از اراضي كشاورزي اين محدوده محافظت كنند.
به هر حال اگر بخواهيم استان گلستان را موشكافانه نگاه كنيم غير از جنگلها و منابع سبز و كوههايي در بخشهاي كوهستاني آن كه هر روز از وسعت آن كاسته مي شود و تمامي زيبايي استان به سرسبزي موجود بستگي دارد، بهتر از اين نخواهيم ديد ضمن اينكه اين ساخت و سازها و تبديل اراضي كشاورزي به مسكوني، صنعتي و... در بسياري از نقاط استان حرف ما را نيز تأييد مي كند. به ما حق بدهيد نگران استان خودمان باشيم و استان گلستان را استاني محروم بدانيم كه سالهاست رنج محروميت را در زير چتر سبز برخي مناطق خود تحمل كرده و مي كند. اگر مسئولان امر با توجه به مساحت و جمعيت اين استان به سمت توسعه همه جانبه با برنامه ريزي دقيق حركت نكنند مطمئناً محروميت اين استان افزايش خواهد يافت.

خبرنگاركيهان " گنبد كاووس"